همه ي بغض های من
تقدیم غرورت باد
که ردِّ پاهایش
آخرین یادگاری روی قلبم شد







براے دل خـــودم مے نویسم ...

براے دلتنگــے هایــم

براے دغدغــہ هاے خـــودم

براے شانہ اے کہ تکیہ گاهــم نیستــــ !

برای دلے کہ دلتنگم نیست ...

براے دستے کہ نوازشگــ ـــر زخـم هایم نیست ...

براے خودم مے نویســـم !

بمیـ ــرم براے خـ ـودم کہ اینقـــدر تنهاستـــ !.!.!






حـــتـــــــی دیــــگر نمیـــخواهـــــم آرزویــت باشــم

آرزو مــــیـــــکـنــم

او آرزوی تـــو باشــــــــــد

و آرزوی او

دیــگـــــــــــــری





در خاطری که ” تویـــی ” دیگران فراموشند ،

بگذار در گوشت بگویم

” میـــخواهــمــــــــت ” …

این خلاصه ی ،

تمام حرفای عاشقــــانه دنـــیاست …